Leisure Suit Larry 7: Ya da bir Taksim gecesinde olabilecekler

Bu gece gittim basçı hatunun doğum gününe. Epey gecikerek gittim mekana. Mekana girdiğimde bir kız, baya da güzel bir kız, kafası 1500 olmuş da bad tribe girmişçesine çığlık çığlığa ağlıyordu.

• Oradaki muhabbeti uzun uzun anlatmayacağım. Hatun gerçekten afetti yalnız.
• Basçı kız ne oldu derseniz, basayım ona. Boğaziçililere yamanmış güzel güzel takılıyor da, iki gün sonra işler değiştiğinde nereye yamanacağını şimdiden planlaması lazım. İstanbullu olmayan aileme hep söylerim; Şileli de olsa İstanbullu İstanbulludur. Boşuna uğraşmayın, adamlar bir şekilde yollarını bulurlar siz kalırsınız öyle. Bunlarınki de o hesap. Güzel kızım evladım, o çocuklar şimdilik senle kanki kunkiler de, günü gelince senle işleri olmayacak. Yirmili yaşlar bitip de davalar satılınca girecek bir banka bulabilecek misin kendine?
• Bu bahsettiğim durumu da kötü bir şey olarak gördüğümü sanmayın. Doğanın kuralı bu lan. Buradaki adamlar doğuştan ödüllendirilmiş-lanetlenmişler. Tabii ki farklı olacaklar.
• Bence Güney Kampüs'e girişte Boğaziçi kartı değil de (ki o da sorulmuyor zaten) tip-yaş falan geçerli olmalı. Tipi olmayan ancak parası varsa girebilmeli falan. Nihayetinde elitist bir yer burası, kurumsal kimliğe de yansıyabilir gayet.
• Yok yok lan gelin ahahah. Buranın çirkinlerine de ekmek lazım. Sizden çıkıyor, siz de farkındasınız bunun zaten.
• Taksimde bir sürü adamla ve kadınla tanıştım. Camiada ilerlemeye devam.

Ama dostlar, şunu fark ettim: Nasıl ki Kadıköy Taksim'i döver ise, Hisarüstü de aynen öyle. Burada kırolar, mallar, çirkinler, fakirler falan yok. Buranın fakir adamı da gerçekten fakir; romantik şair fakirlerden. Öyle düz Levent Kırca fakiri değil.

Bu arada, Emre yoktu bu akşam, mal herif. Olaydı her şey daha eğlenceli geçerdi. Seviyorum ibneyi.

Not: Bu akşamki tayfayı perşembe akşamı bize çağırdım. Bakalım bir aksilik çıkmaz ise, Hisarüstündeki ilk ev gecemi gerçekleştiriyorum. Buralarda bu işler, eğlenceli birer "takılma" gibi görünse de, Hisarüstünde evler rahatlanılacak birer yuvadan çok, başkalarına "bakın ben nasıl da eğleniyorum" deme temalı birer harp meydanıdır. Bu harbi kazanmaya kafayı koydum. Kafam iyi değil üstelik, az sonra olacak ama :)

Hepinizden nefret ediyorum.
Boğaziçi Bin Beşyüz